marzec 29, 2024

niedziela, 17 lipiec 2016 13:18

"Warcraft: Durotan"

By 
Oceń ten artykuł
(1 głos)

Gry komputerowe nie są mi obce, od najmłodszych lat zagłębiałam się w świat przedstawiony w seriach „Tomb Raider” czy „Resident Evil”, tak jednak jakoś wyszło, że nigdy nie było mi dane zagłębić się uniwersum "Warcraft". Zgodnie jednak z porzekadłem, że nigdy nie jest za późno, postanowiłam rozpocząć swoje obcowanie z tą serią od filmu „Warcraft: Początek”, następnie od książkowego prequelu tej produkcji „Warcraft: Durotan”. Dlatego już na wstępie uprzedzam, że moja recenzja będzie recenzją osoby, która dopiero w ten świat wchodzi.

Od zamierzchłych lat Klan Mroźnych Wilków zamieszkiwał tereny Nagrandu w Draenorze. Kraina była bogata w zwierzynę łowną, a orki żyły w spokoju prowadząc swoje życie. Rodziły się i umierały pod czujnym okiem Duchów Żywiołów. Spokojne czasy odchodzą jednak w zapomnienie. Czas przemian związany jest z pojawieniem się tajemniczego orczego szamana Gul’Dana o przedziwnym zielonym ubarwieniu. To on oświadcza, że Draenor umiera, a wilczy klan ocalić może jedynie przyłączenie się do jego Hordy. Obiecuje on przy tym poprowadzić swoich podopiecznych do krainy pełnej dobrobytu. Dowodzony przez Garada, klan odmawia, jednak przystąpienia do tego sojuszu. Od tego czasu w świecie bohaterów dzieje się coraz gorzej. Garad ginie w dziwnych okolicznościach, a rządy przejmuje jego syn Durotan. Młodemu wodzowi przyjdzie podjąć szereg niełatwych decyzji w bodaj najtrudniejszej epoce w dziejach jego Klanu.

Tytułowy Durotan, główna postać tej powieści, to stosunkowo młody ork. Nie brak mu jednak cech, których mógłby mu pozazdrościć niejeden wódz. Jest odważny, roztropny, a przy tym zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne jest wysłuchanie członków społeczności, którym przewodzi. Pomimo faktu, iż postaci przypisano w zasadzie wyłącznie pozytywne cechy, nie odczuwamy przesycenia. Młody bohater budzi naszą sympatię, podobnie, jak towarzyszące mu postaci, które często służą mu radą i wsparciem. Kibicujemy w zasadzie całemu Klanowi Mroźnych Wilków, który pełen jest ciekawych postaci.

Orczy świat poznajemy dość dobrze, wraz z jego tradycjami, choć w dobie ich powolnego upadku. Dla tych, którzy oglądali film zakończenie „Warcraft: Durotan” jest niejako jasne od początku, interesuje nas jednak w jaki sposób do tego dojdzie. Zwroty akcji, które nie oszczędzają wojowniczych orków również są nietuzinkowe. Wszystko to nie dziwi, jeśli weźmiemy pod uwagę, kto jest autorką powieści, czyli Christie Golden. Pisarkę kojarzyłam z jej wcześniejszej publikacji "StarcCraft II: Diabelski dług", o której mam zdanie więcej niż dobre. Książka zaoferowała mi wciągającą akcję i ciekawą fabułę. To również jeden z powodów, dla którego zdecydowałam się sięgnąć po „Warcraft: Durotan”. Obie książki znacząco różnią się od siebie w wielu aspektach, jednak to co je łączy, to dobra zabawa podczas zagłębiania się w oba światy.

Nie będę wypowiadała się o książce z perspektywy gracza, ponieważ, jak wcześniej wspomniałam nie mam zbyt wielkiego o niej pojęcia. Przyznaję, że pierwsze strony książki nie nastawiły mnie do niej szczególnie pozytywnie. Lektura nieco mi się dłużyła, jednak im bliżej połowy, tym szybsza akcja i tym trudniej było oderwać się od lektury, a liczy ona w sumie nieco ponad 300 stron. Zaprezentowany przez Golden świat, powinien przypaść do gustu osobom, które dopiero wchodzą w świat "Warcraft" lub szukają niezobowiązującej lektury podczas przemierzania wakacyjnych szlaków. Dla graczy książka będzie zapewne ciekawostką uzupełniającą bogaty świat stworzony przez Blizzard, po którą warto sięgnąć. 

Czytany 2532 razy