Rezultaty wyszukiwania dla: J.
Zapowiedź: Harry Potter. Magiczny almanach
Pierwszy oficjalny przewodnik po książkach z serii „Harry Potter”! Najlepsze kompendium pełne faktów, infografik i wszystkiego, co magiczne!
Zapowiedź: Srebro w kościach
Pierwszy tom serii inspirowanej legendą arturiańską, pełnej miłości, pragnienia zemsty i czystej adrenaliny!
Zapowiedź: Twisted-Wonderland. Zdarzenia w Heartslabyulu
Yu jest zwykłym uczniem szkoły średniej. W drodze do domu po lekcjach napotyka tajemniczą karetę, która go zabiera. Kiedy chłopak odzyskuje przytomność, znajduje się w innym świecie o nazwie Twisted Wonderland! Komiksowa wersja niezmiernie popularnej gry mobilnej „Disney Twisted-Wonderland", stworzona przez ludzi, którzy przygotowali tę grę.
Kaczogród. W krainie kangurów i inne historie z lat 1946–1947
„Kaczogród” to kolekcja uwielbianych klasycznych komiksów, napisanych i narysowanych przez Carla Barksa w latach 1943–1972. Komiksy są prezentowane w kolejności chronologicznej.
Barks, znany jako „twórca Kaczogrodu”, wymyślił wiele ikonicznych historii, które do dziś są uwielbiane przez rzesze fanów. Nie sposób nie docenić ogromnego wpływu, jaki twórca miał na kreowanie się świata komiksu i jego późniejszych trendów. W okresie 1946–1947, Barks kontynuował swoje pionierskie dzieło, rozwijając postać Kaczora Donalda i wprowadzając do niego nowe elementy fabularne. Jego umiejętność tworzenia ciekawych historii, łączących humor, przygodę i emocje, jest niepodważalna.
Zarys fabuły
Gdy Donald i siostrzeńcy mieszkali w Burbank w Kalifornii, a nie w Kaczogrodzie, i zanim zaczęli zwiedzać świat ze swoim wujkiem Sknerusem, też odbywali niezwykłe egzotyczne podróże. W tytułowej opowieści z niniejszego tomu płyną do Australii, gdzie ledwie uchodzą z życiem po spotkaniu z Aborygenami. W zbiorze znalazły się jeszcze trzy dłuższe, ponad dwudziestostronicowe, opowieści i wszystkie koncentrują się na bliższych lub dalszych podróżach. W komiksie „Maharadża Donald” kaczory płyną na Półwysep Indyjski, a tam Donald przez przypadek zostaje władcą, choć nie na długo. „W krainie wulkanów” to z kolei opowieść o przymusowej wyprawie do fikcyjnego kraju w Ameryce Środkowej. W „Duchu z jaskini” nasi bohaterowie zajmują się połowem wodorostów na Karaibach, gdzie czeka ich zaskakujące i niesamowite spotkanie z historią. To oczywiście jedynie niewielka część przygód, które przeżywają kaczory w tym tomie.
Moja opinia i przemyślenia
To, co sprawia, że komiksy Carla Barksa są tak wyjątkowe, to nie tylko doskonały storytelling, ale również talent artysty do tworzenia interesujących postaci. Oprócz Kaczora Donalda, czytelnicy poznają również niezapomnianych bohaterów, takich jak Hyzio, Dyzio i Zyzio, czy też Daisy. Rysunki Barksa są pełne detali, dynamiki i ekspresji. Jego umiejętności przedstawiania komizmu wizualnego i płynność narracji sprawiają, że czytanie wykreowanych przez niego historii jest prawdziwą przyjemnością.
Wszystko to sprawia, że komiksy Carla Barksa z lat 1946-1947 o Kaczorze Donaldzie są absolutną koniecznością dla fanów wczesnych produkcji Disney’a. Ich wyjątkowa jakość, inteligentny humor i wciągająca fabuła czynią je klasykami, które, mimo upływu lat, nadal cieszą czytelników. Stanowią prawdziwą gratkę dla każdego miłośnika komiksu i niezaprzeczalny wkład w historię tego medium. Są też dobrym pomysłem, na zachęcenie do lektury starsze dzieci i młodszą młodzież.
Podsumowanie
Myślę, że komiksy z Kaczorem Donaldem w roli głównej są ponadczasowe i sięgać będą po nie kolejne pokolenia. To inteligentnie napisane, świetnie narysowane i pełne dobrego humoru zwariowane przygody, które pomogą się odprężyć, wciągając czytelnika to zupełnie innego, pełnego barw świata wyobraźni.
Konkurs: League of Legends. Zrujnowanie
Camavor to okrutna kraina o krwawym dziedzictwie. Gdziekolwiek zjawiają się jej rycerze, tam zaczyna się rzeź. „Zrujnowanie” – pełna rozmachu opowieść o magii, zemście i imperium na skraju upadku.
Nasze mroczne serca
O poprzedniej książce Melissy Albert słyszałam sporo dobrego, ale jakoś nigdy nie było mi z nią po drodze. Dlatego, gdy została wydana jej najnowsza powieść - „Nasze mroczne serca”, postanowiłam sprawdzić, czy to coś dla mnie.
W życiu siedemnastoletniej Ivy zaczynają dziać się dziwne i niepokojące rzeczy. Wszystko zaczyna się, gdy wracając nocą z imprezy razem ze swoim chłopakiem, niemal potrącają nagą, młodą kobietę, która wydaje się znać Ivy. Później ktoś podrzuca pod jej dom martwego królika, matka zakopuje dziwną miksturę w ogrodzie, a w sejfie w sypialni rodziców trzymane jest pudełko z pamiątkami z dzieciństwa Ivy, z rzeczami, których dziewczyna nie pamięta. Pojawia się coraz więcej pytań. Czy odpowiedzi na pytania należałoby szukać w mrocznej i tajemniczej przeszłości matki?
Zaczynając książkę, miałam wrażenie, jakbym zgubiła gdzieś jej początek, tak jakbym zaczęła czytać książkę od środka i miała domyślić się, co działo się wcześniej. Od samego początku zostałam wrzucona w wir wydarzeń, w których nie do końca mogłam się połapać, przez co trudno było mi wciągnąć się w fabułę. Na szczęście po jakimś czasie wszystko mniej więcej się wyjaśniło.
Sama historia poprowadzona jest w dwóch liniach czasowych. Teraźniejszość widziana oczami Ivy, która nie ma za bardzo do kogo zwrócić się o pomoc, gdy w jej życiu zaczynają dziać się rzeczy, które trudno wyjaśnić w racjonalny sposób. Nastolatki, której brakuje matczynego ciepła i przeszłość widziana oczami jej matki Dany, dziewczyny wychowywanej tylko przez ojca, dziewczyny, która ma tylko jedną przyjaciółkę, a spotkanie nowej pracownicy zmienia życie wszystkich.
Zdecydowanym plusem tej książki jest jej klimat, mroczny, tajemniczy. Autorka stworzyła taką intrygę, której koniecznie chciałam poznać zakończenie. Sam styl również zasługuje na plus.
Co do samych bohaterów, to zostali oni wykreowani całkiem dobrze. Jednak czytając książkę, raczej się z nimi nie zżyłam. Mogłabym nawet stwierdzić, że byli mi oni obojętni. Raczej nie uroniłabym żadnej łzy, w przypadku śmierci, któregokolwiek bohatera. Interesowała mnie sama ich historia i to, w jaki sposób się wszystko skończy, niż to, co oni czują.
Podsumowując, po dość ciężkim początku, książkę czytało mi się bardzo dobrze. I bardzo cieszę się, że miałam okazję po nią sięgnąć. Obawiam się tylko, że nie wiem, czy przykładowo za rok będę pamiętała co się w niej działo.
Zapowiedź: Cygan
Wydanie zbiorcze wszystkich sześciu tomów bestsellerowej serii przygodowo-fantastycznej „Cygan”, która rozgrywa się na początku XXI wieku w świecie zniszczonym przez katastrofę klimatyczną.
Zapowiedź: Klątwa cierni
Połączenie retellingu Kopciuszka z Piękną i Bestią Królestwem Lagorii przed laty wstrząsnęła treść straszliwej przepowiedni – książę Rakshan będzie chciał zabić Aruna, brata bliźniaka.
Star Wars. Leia: trzy wyzwania księżniczki
Niedawno w moje ręce trafił tytuł, który mnie zaskoczył, a jest nim komiks z uniwersum Star Wars „Leia: trzy wyzwania księżniczki”. Tytuł jest miłą niespodzianką zarówno dla fanów Gwiezdnych Wojen, jak i mangi jako takiej oraz przyjemnym ukłonem w stronę kobiet, bo prezentuje silną i nie wulgarną żeńską bohaterkę. Opowieść skupia się na księżniczce Lei i jej przygodach, które pomagają jej w samorozwoju i zwiększeniu siły woli.
Co znajduje się w środku
Manga zawiera trzy rozdziały, z których każdy przedstawia osobistą walkę Lei z różnymi wyzwaniami. Pierwszy skupia się na jej walce z przeciwnikami, którzy próbują zabić ją podczas jej misji dyplomatycznej. Drugi rozdział koncentruje się na emocjonalnej walce Lei, która musi stawić czoła traumatycznym wspomnieniom i swojemu strachowi, aby stać się silniejszą. Trzeci rozdział to walka z czasem, kiedy to księżniczka musi odnaleźć zaginiony statek, zanim sama zginie.
Strona wizualna
Rysunki w mandze są ładne, szczegółowe i dynamiczne. Dodają historii emocji i bez trudu przyciągają uwagę czytelnika. Postacie i sceneria są oddane w sposób bardzo wierny oryginalnej serii filmów. Dzięki nim czytelnik może poczuć się, jakby był w środku akcji ulubionej produkcji.
Moja opinia i przemyślenia
Fabuła mangi „Leia: trzy wyzwania księżniczki" jest ciekawa i dobrze skonstruowana. Akcja rozwija się w bardzo dynamiczny sposób, co utrzymuje czytelnika w napięciu przez całą lekturę. Również jej bohaterowie są dobrze zarysowani i realistyczni co pozwala na jeszcze lepsze wczucie się w przedstawioną historię.
Warto dodać, że manga jest odpowiednia także dla młodszych czytelników. Nie zawiera scen, które mogłyby zniechęcić młodszych fanów Star Wars. Fani w każdym wieku na pewno będą cieszyć się tą opowieścią i znajdującymi się w mandze pięknych rysunków.
Podsumowanie
Podsumowując, „Leia: trzy wyzwania księżniczki" to świetna manga dla fanów Gwiezdnych Wojen. To emocjonująca opowieść o sile woli i walce z przeciwnościami losu. Z pewnością przyciągnie uwagę i zachwyci niejednego czytelnika. Tytuł jest również nie lada gratką dla miłośników japońskiej kultury popularnej. Gorąco polecam ją wszystkim fanom serii. To miła odmiana od standardowych komiksów i różnego rodzaju zarówno fabularnych, jak i animowanych seriali, których akcja rozgrywa się w uniwersum Gwiezdnych Wojen.
Księstwo trzech śmierci
„Księstwo trzech śmierci” to najnowsza powieść fantasy autorstwa Emilii Ziółkowskiej. Marabelle, zdrobniale Mara, jest striptizerką pracującą w klubie nocnym Daxa. W pracy wymaga od innych dostosowania się do prostych zasad - to ona podejmuje decyzje, co robi i z kim. Kiedy jej szef łamie wcześniejsze ustalenia, każąc jej zatańczyć dla nieznanych klientów, dziewczyna odmawia, jednocześnie tracąc swoje źródło utrzymania. W tym momencie rozpoczyna się seria nieprzewidzianych zdarzeń, która całkowicie zmienia świat wydarzeń. Powieść przenosi nas do niezwykłego świata, pełnego elfów, gnomów i innych fantastycznych stworzeń.
Zacznę od tego, co było dobre. Książka należy do tych, w których występuje wątek enemies to lovers, czyli od wrogów do kochanków. Jest to ciekawy, a jednocześnie popularny trend we współczesnej fantastyce - obecnie chyba co druga książka z tego działu ma taki wątek. Było też kilka rzeczy, które nie spodobały mi się w książce. Przede wszystkim było to zachowanie głównej bohaterki - od notorycznego obrażania kobiet wokół niej, przez nierozsądne decyzje, które już na pierwszym etapie opowieści doprowadzają do tragedii. Zazwyczaj lubię główne bohaterki mimo ich nie do końca racjonalnego zachowania - tutaj był wyjątek, zupełnie nie polubiłam się z Marą, a jej postępowanie drażniło mnie na każdym kroku. Styl pisania autorki też nie do końca mi odpowiada - powieść zawiera dużo wulgaryzmów, czego nie jestem fanką.
Nie jestem pewna czy chce śledzić dalsze losy Mary, ponieważ zupełnie nie przywiązałam się do żadnego z książkowych bohaterów. Jednocześnie sądzę, że jeśli komuś nie przeszkadzają wymienione przeze mnie problemy - śmiało zachęcam, aby sięgnąć po tę pozycję. Język, jakim posługuje się autorka, jest przystępny, akcja płynie dość wartko, a świat przedstawiony w książce jest całkiem porządnie wykreowany.