Rezultaty wyszukiwania dla: J.

„Gwiezdny zamek. Międzyplanetarna wystawa z 1875 roku” (w oryginale „Le Château des Étoiles. 1869: La Conquête de l’espace") to pięknie ilustrowany komiks autorstwa francuskiego twórczy Alexa Alice. Łączy w sobie elementy steampunku, przygody i fantastyki naukowej. Niedawno nakładem wydawnictwa Egmont ukazał się w Polsce już szósty tom serii. 

Komiks opowiada historię z 1869 roku, kiedy to naukowcy i odkrywcy zaczynają eksperymentować z eterycznym gazem - tajemniczą substancją, która może napędzać pojazdy i umożliwiać podróżowanie w przestrzeni kosmicznej. Główny bohater, młody Séraphin, wraz ze swoim ojcem, również naukowcem, biorą udział w tym niezwykłym przedsięwzięciu. Po tragicznej utracie ojca, Séraphin spotyka dwójkę ekscentrycznych podróżników i dołącza do nich w epickiej przygodzie, w trakcie której razem badają tajemnice kosmosu i próbują znaleźć matkę chłopca, która zaginęła podczas jednej z ekspedycji kosmicznych. 

Seria wyróżnia się pięknie wykonanymi, akwarelowymi ilustracjami, które przyciągają oko i nadają opowieści bajkowy, oniryczny charakter. Styl graficzny Alice'a oddaje zarówno piękno, jak i grozę nieskończonej przestrzeni kosmicznej, ukazując majestatyczne krajobrazy i fantastyczne pojazdy steampunkowe. Fabuła jest wciągająca i pełna zwrotów akcji, a postacie są dobrze nakreślone i złożone, z indywidualnymi cechami i motywacjami. Na uwagę zasługuje również wspaniałe wydanie, na które składają się świetna szata graficzna, twarda oprawa i doskonałej jakości papier. 

„Gwiezdny zamek” to komiks, który z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom fantastyki naukowej i przygody, zwłaszcza w konwencji steampunk. Jego unikalny styl wizualny i fascynująca historia sprawiają, że jest to pozycja warta uwagi dla czytelników w różnym wieku, którzy są gotowi na podróż do fantastycznego, alternatywnego świata pełnego tajemnic i niesamowitych odkryć. Mistrzowska kreska, urzekająca historia, wiarygodne postacie — to wszystko sprawia, że komiks jest naprawdę mistrzowską kreacją. 

Mimo że historia nie jest trudna do śledzenia, nic w niej nie jest naprawdę proste, co sprawia, że jest to świetną lekturą zarówno dla młodszych, jak i dorosłych czytelników. Przyznam, że z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy! Uważam, że ten album to prawdziwy sukces, a obok serii nie można przejść obojętnie.  

„Star Trek: Miasto na skraju wieczności” to komiksowa perełka dla zagorzałych wielbicieli tego nieśmiertelnego uniwersum. Album jest adaptacją oryginalnego scenariusza Harlana Ellisona do 28 odcinka pierwszej serii kultowego serialu „Star Trek”. Przybliżając niezmodyfikowaną wersję opowieści, komiks oferuje głębokie i fascynujące refleksje nad ludzką naturą, wprowadzając czytelnika w niesamowitą, pełną napięcia przygodę.

Zarys fabuły

Album zawiera zeszyty „Star Trek: Harlan Ellison’s The City on the Edge of Forever The Original Teleplay” #1–5, a także wstęp i posłowie Harlana Ellisona.

Komiks „Miasto na skraju wieczności” bazuje na scenariuszu, który zdobył uznanie Amerykańskiej Gildii Scenarzystów, prezentując wierną, ilustrowaną wersję klasycznej już historii. W tej adaptacji poznajemy ponownie załogę słynnego statku Enterprise, która przez tajemnicze miasto na skraju czasu zostaje wplątana w serię zdarzeń mogących zmienić bieg historii. W opowieści, pełnej spekulatywnej fikcji, czytelnik zanurza się w świecie, gdzie ludzkość jest ukazana ze wszystkimi swoimi zaletami i wadami, stanowiąc wnikliwe studium charakteru ludzkiej egzystencji.

Przemyślenia

Album wyróżnia się nie tylko przemyślanym scenariuszem, ale także jakością szaty graficznej. Ilustracje J.K. Woodwarda wraz z umiejętnym narracyjnym przewodnictwem scenarzystów, braci Scotta i Davida Tiptonów, tworzą harmonijną, koherentną całość, która w perfekcyjny sposób oddaje atmosferę uniwersum „Star Trek”. Każda strona jest dowodem na głębokie zrozumienie tej kultowej serii, jej charakteru i filozofii. Historia ta jest nie tylko podróżą w głąb kanonu space opery, ale również doskonałym punktem startowym dla nowych fanów, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tym uniwersum. Jeżeli zaczną od tego właśnie komiksu, z pewnością nie poczują się zawiedzeni, a lektura rozbudzi w nich zainteresowanie serią. Prosto rzecz ujmując — to prawdziwy majstersztyk.

Podsumowanie

„Star Trek: Miasto na skraju wieczności” to niezwykle udana adaptacja, która z pewnością zadowoli zarówno starych fanów serii, jak i przyciągnie nowych czytelników. Mieszanka znakomitego scenariusza, imponującej szaty graficznej oraz głębokiego przesłania sprawia, że ten komiks to absolutnie niezbędna pozycja w biblioteczce każdego miłośnika uniwersum „Star Trek’a”. Pełna satysfakcja, wysoka jakość, wierność serii i z pewnością również chęć do zanurzenia się w kolejnych tomach przygód załogi Enterprise są gwarantowane. Polecam, bo zdecydowanie warto!

„Królik kontra Małpa” to sympatyczna seria komiksowa, która z pewnością dostarczy mnóstwo radości i śmiechu młodym czytelnikom. Opowiadająca o przygodach sympatycznego Królika i jego przyjaciół — Prosiaczka i Wiewiórki — seria wprowadza również czytelników w świat pełen humoru i nieprzewidywalnych zdarzeń, kiedy do ich idyllicznego świata dołącza Małpa z kapsuły kosmicznej. Co stanie się, gdy przybysz zadeklaruje chęć rządzenia światem? 

Ten kolorowy, pełen energii komiks autorstwa Jamiego Smarta jest świetnym przykładem lekkiej, humorystycznej literatury dla dzieci. Zawiera on mnóstwo śmiesznych sytuacji i gagów, które są proste, ale jednocześnie skutecznie bawią czytelników (i to nie tylko tych najmłodszych). Rysunki w komiksie są jasne, żywe i pełne ekspresji, co dodatkowo podkreśla komediowy charakter serii.

„Królik kontra Małpa” przedstawia czytelnikom uniwersalne tematy przyjaźni, rywalizacji i akceptacji, ukazując je w sposób, który jest łatwy do zrozumienia i idealnie nadający się dla dzieci w różnym wieku. Główne postacie zostały starannie dopracowane, mają unikatowe osobowości, które przyciągają uwagę i sprawiają, że czytelnicy chcą śledzić ich przygody.

Dzięki krótkim, samodzielnie zamykającym się scenkom, komiks jest idealny dla młodszych czytelników, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z literaturą. Każda scenka jest małą historią samą w sobie, co pozwala na łatwe i lekkie czytanie, podczas którego nawet dzieci nie poczują znużenia. Poza tym końcowa sekcja z instrukcjami rysowania głównych postaci to świetny dodatek, który z pewnością zainspiruje młodych artystów do tworzenia własnych dzieł. Nie tylko pomaga to w rozwijaniu umiejętności rysowania, ale także pozwala czytelnikom bardziej zżyć się z postaciami i światem przedstawionym w komiksie.

Podsumowując, „Królik kontra Małpa” to wesoła, dynamiczna i kolorowa seria komiksowa, która z pewnością przyciągnie uwagę młodych czytelników i dostarczy im mnóstwa śmiechu i radości. To doskonała propozycja dla tych, którzy szukają lekkiej, humorystycznej lektury dla swoich dzieci. Warto dać jej szansę i pozwolić się ponieść szalonym przygodom Królika, Małpy i ich nieodłącznych przyjaciół! Niecierpliwie czekam na kolejny tom serii. Mam nadzieję, że okaże się równie udany! 

Czy twojemu sercu bliskie są klimaty rodem z filmów „Indiana Jones”? Jeżeli tak, seria „Skorpion” będzie właśnie dla ciebie. Drugi album zbiorczy zawiera trzy tomy oryginalne: „Demon w Watykanie”, „Święta Dolina” i „Skarb Świątyni”, które zostały odziane w elegancką, twardą oprawę.

„Skorpion” to dynamiczna, pełna akcji, napięcia i tajemnic opowieść, która rozgrywa się w sercu Watykanu i na Dalekim Wschodzie XVIII wieku. Kontynuując historię z poprzednich zeszytów, twórcy wprowadzają nas w wir wydarzeń. Szybko okazuje się, że nic nie jest pewne, a tajemnice kościoła mogą się okazać kluczem do przetrwania. Kardynał Trebaldi, z armią Templariuszy u boku, jest gotów przejąć władzę nad kościołem. Skorpion, aby go powstrzymać, musi udowodnić, że oficjalna wersja kościoła na temat św. Piotra jest nieprawdziwa. To prowadzi go w pełną niebezpieczeństw podróż do Ziemi Świętej. Po drodze towarzyszą mu skrywający równie wiele tajemnic bohaterowie, niekiedy o zupełnie niespodziewanych motywacjach.

Myślę, że szczególną uwagę trzeba zwrócić na oprawę graficzną komiksu. Enrico Marini, korzystając ze stylu ligne claire, który charakteryzuje się czystą, wyraźną kreską o jednolitej grubości oraz brakiem kreskowania, cieni i dużych kontrastów, tworzy na każdej stronie prawdziwe dzieła sztuki. Bogactwo detali, od realistycznie odwzorowanych strojów, po wyjątkowe maniery postaci, sprawia, że lektura jest prawdziwą ucztą dla oka. Chociaż można by przypuszczać, że taka oprawa wizualna ma prawo przysłonić treść, okazuje się, że sama historia jest równie porywająca. To idealna mieszanka przygód, diabelskiej intrygi, namiętnego romansu i humoru. Dosłownie — Indiana Jones w czystej postaci. Jest to również opowieść o tym, jak kościół przejmował postacie i historie, aby wzmocnić swoją władzę.

Stephen Desberg i Enrico Marini prezentują dzieło pełne emocji, akcji i napięcia, które na pewno dostarczy czytelnikom wielu godzin wspaniałej rozrywki. „Skorpion” to porywający komiks, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. W połączeniu z niesamowitą oprawą graficzną, staje się pozycją obowiązkową dla miłośników komiksów przygodowych i różnego rodzaju teorii spiskowych. Niecierpliwie czekam na kolejne tomy! Mam nadzieję, że będą trzymały równie wysoki poziom. 

Manga „Assassin's Creed. Miecz Shao Jun. Chiny” to z pewnością uśmiech w stronę miłośników serii gier Assassin’s Creed, którzy są jednocześnie fanami kultury azjatyckiej. Niedawno, nakładem wydawnictwa Egmont, na polskim rynku ukazał się trzeci tom serii.

Tak, jak i cała seria Assassin's Creed, manga może poszczycić się wciągającą fabułą, która jednoczy historię i fantastykę, splatając je w niezwykły wzór. Scenariusz oparty został oczywiście na kultowej grze wideo Ubisoftu. Trzeci tom serii przenosi nas do Chin dynastii Ming, gdzie asasynka Shao Jun, porywa się na niebezpieczną misję zemsty na zakonie templariuszy. Równolegle potomkini Shao Jun – Lisa, w której genach została zapisana pamięć o tamtych wydarzeniach, odkrywa w sobie niezwykłe zdolności. 

Akcja mangi pędzi na łeb na szyję. Sceny walki, w których Shao Jun stara się ratować swojego mentora, Wang Yangminga, zapierają dech w piersiach. Minoji Kurata, twórca mangi, z niesamowitą precyzją przedstawia dynamikę starć, czyniąc je równie intensywnymi, co w oryginalnej grze wideo. Szczególnie imponujące jest to, jak realistycznie i emocjonalnie przedstawione są tu walki — od precyzyjnych ruchów bohaterów po ich reakcje psychiczne. Jednak to, co wyróżnia serię spośród innych, to nie tylko świetnie zilustrowane sceny walk. Charakterystyka postaci jest niezwykle dopracowana, tak jak potrafią to zrobić jedynie twórcy mang. Każdy bohater, nawet ci drugoplanowi, jest tak dobrze nakreślony, że jako czytelniczka czułam się związana z ich losami. Myślę, że jest to doskonały dowód na mistrzostwo Minoji Kuraty jako mangaki.

Kolejnym atutem serii jest oczywiście dopracowana grafika, która przekracza standardy nawet dla popularnych mang, takich jak „My Hero Academia” czy „Demon Slayer”. Minoji Kurata ze zdumiewającym talentem przedstawia techniki walki asasynów, czyniąc je niezwykle autentycznymi.

To, co czyni serię Assassin's Creed wyjątkową, to równowaga między światem Animusa a rzeczywistością, w której żyje Lisa. Jej cierpienie spowodowane Efektem Krwawienia oraz prawdziwe intencje Dr Kagami dodają opowieści głębi i napięcia. Choć początkowo byłam rozczarowana, że ten wątek nie został w tym tomie lepiej rozwinięty, teraz rozumiem powód takiego wyboru. Rozwój postaci Lisy i Shao Jun jest równie fascynujący. 

Sądzę, że „Assassin's Creed: Miecz Shao Jun. Chiny. Tom 3” to mistrzowsko skomponowana opowieść, która przygotowuje czytelnika na nadchodzący, zapewne oszałamiający finał. Z niecierpliwością czekam na tom czwarty, aby dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy Shao Jun i Lisy w ich walce z zakonem templariuszy. Ta manga to absolutny must-have dla każdego fana serii „Assassin's Creed”, ale także dla tych, którzy szukają dobrze napisanej i pięknie zilustrowanej historii.

Kiedy w 1719 roku Daniel Defoe opublikował swoją powieść „Robinson Crusoe”, prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy, że tworzy jedno z najważniejszych dzieł w kanonie literatury światowej. Historia młodego żeglarza, który został wrzucony na nieznane wybrzeże po katastrofie morskiej, stała się uniwersalnym symbolem walki człowieka z naturą, samotnością i obrazem pragnienia przetrwania w najtrudniejszych okolicznościach. Jednak „Robinson Crusoe” to nie tylko opowieść o fizycznym przetrwaniu. To także głęboka refleksja nad ludzką naturą, naszymi wewnętrznymi demonami, a także zdolnością do adaptacji i przekształcania otaczającej nas rzeczywistości. Czy jednak taka powieść ma rację bytu w bardzo krótkiej, komiksowej formie?

„Robinson Crusoe” to kolejna komiksowa adaptacja arcydzieła światowej literatury, jaka ukazała się na polskim rynku nakładem wydawnictwa Egmont. Opowieść skupia się na losach Robinsona Crusoe, młodego żeglarza z Yorku, który po zignorowaniu rad rodziny postanawia spróbować swoich sił na morzu. Gdy jego statek rozbija się w czasie sztormu, Robinson jako jedyny ocalały ląduje na bezludnej wyspie. Zmuszony do radzenia sobie w zupełnej samotności, Crusoe musi polegać na swoim sprycie, umiejętnościach i determinacji, aby przetrwać. Uczy się uprawiać rośliny, polować, tworzyć narzędzia i budować schronienie.

Mimo że komiks jest oczywiście mocno skróconą wersją całej powieści, to jednak myślę, że jest idealnym wstępem do tego, by zachęcić młodego czytelnika do poznania pełnej historii Robinsona Crusoe, która niewątpliwie jest jedną z najciekawszych szkolnych lektur. Scenarzysta — Christophe Lemoine — całkiem dobrze poradził sobie ze skondensowaniem obszernej treści i wybraniem najważniejszych elementów książki. Przemawiają do mnie również bogate w szczegóły ilustracje Jean-Christophe Vergne. 

Myślę że „Adaptacje literatury. Robinson Crusoe” to całkiem udany album i jeden z lepszych tytułów serii. Polecam go zarówno młodym czytelnikom, którzy chcą się zapoznać z klasyczną literaturą w nieco lżejszej formie, jak i doświadczonym miłośnikom komiksu, którzy są ciekawi nowej interpretacji tego kultowego dzieła. Autorzy w pełni zasługują na uznanie za to, jak odświeżyli i dostosowali historię dla nowego medium, jednocześnie zachowując ducha oryginalnej powieści. Chociaż nie można zaprzeczyć, że komiks nie odda w pełni głębi i bogactwa oryginału, to jest świetnym sposobem na odkrycie klasycznej historii przez nowe pokolenia. Czekam z niecierpliwością na kolejne adaptacje, ukazujące się w tej serii i mam nadzieję, że będą one równie udane, co ta.

Kolejną klasyczną książką, która trafiła do Egmont’owej serii Adaptacje literatury okazał się tytuł „Wyspa skarbów”. Tym razem to on otrzymał swoją nową wizualizację i został wydany w formie krótkiej powieści graficznej. 

Adaptacje graficzne klasycznej literatury stały się ważnym narzędziem w popularyzacji dzieł literackich wśród różnych grup wiekowych i demograficznych. Przenoszenie klasyki do formy komiksowej jest nie tylko wyzwaniem dla nowych twórców, ale również szansą na odświeżenie i reinterpretację znanych historii. Dzięki tej formie wiele dzieł, które mogłyby być postrzegane jako trudne lub przestarzałe, staje się bardziej dostępna, zwłaszcza dla młodszych czytelników. Taka adaptacja może również ukazać znane historie w zupełnie nowym świetle, podkreślając pewne aspekty lub eksplorując nowe kierunki narracyjne. Co więcej, adaptacje graficzne są świadectwem uniwersalności i ponadczasowości klasycznych opowieści, które nadal inspirują i fascynują kolejne pokolenia.

„Wyspa skarbów” Roberta Louisa Stevensona to niewątpliwie literacka perła, której nie trzeba przedstawiać czytelnikom, gdyż znana jest na całym świecie. Podejmowanie się adaptacji tak popularnej historii to zawsze wielkie wyzwanie. Christophe Lemoine i Jean-Marie Woehrel stanęli przed tym zadaniem i próbowali przenieść barwny świat piratów na kartki komiksu. Zaadaptowanie 288-stronicowej powieści na zaledwie 48 stron komiksu to śmiały krok. Można by obawiać się, że taka forma będzie zbyt okrojona i nie odda głębi oryginału. Jednak, ku mojemu zdziwieniu, twórcy potrafili zmieścić w niej ogrom treści, czyniąc nawet tak mocno okrojoną historię dynamiczną i angażującą.

Rysunki Jean-Marie Woehrela są szczegółowe i dodają klimatu całej opowieści. Dzięki temu, czytelnik może zagłębić się w piracki świat, w którym przygoda czeka na każdym kroku. Charakteryzacja postaci, zwłaszcza Długiego Johna Silvera czy Bena Gunna, została wykonana z dbałością o szczegóły, co pozwala na lepsze poznanie bohaterów. Postać Jima Hawkinsa, młodego protagonisty, który zostaje wplątany w niebezpieczną przygodę, została w komiksie przedstawiona w sposób wiarygodny i sugestywny. Dzięki temu czytelnik może żyć razem z nim każdym momentem jego ekscytującej podróży.

Myślę że komiks „Adaptacje literatury. Wyspa skarbów” to ciekawe podejście do klasycznej opowieści o piratach. Mimo pewnych niedociągnięć warto po niego sięgnąć, zarówno po to, by odświeżyć sobie oryginalną opowieść, jak i dlatego, żeby w ogóle po raz pierwszy ją poznać. Jednak dla tych, którzy oczekują pełnej głębi i rozbudowanej fabuły, lepszym wyborem będzie sięgnięcie po oryginalną książkę Stevensona, gdyż opowieść graficzna to po prostu swojego rodzaju eleganckie streszczenie fabuły. 

Lubicie pięknie ilustrowane książeczki dla dzieci? Ja bardzo! Dlatego moją uwagę od razu przykuł cudownie ilustrowany tytuł „Podróżniczek” ze wspaniałymi ilustracjami Małgorzaty Masłowieckiej. 

Zarys fabuły

Książka autorstwa Anny Śliwińskiej, nosząca uroczy tytuł „Podróżniczek”, to niezwykła opowieść o odwadze, poszukiwaniu prawdy oraz walce z manipulacją i kłamstwami. Świat Pawiego Oczka, w którym zamieszkuje niewielki ptaszek-urwis o imieniu Podróżniczek, to miejsce pełne magii, bujnej roślinności i barwnych motyli, których ilość przyprawia o zawrót głowy. Niestety, piękno tej krainy zostaje przyćmione przez pojawienie się złowrogiego sępa, Sępnika, który podstępem przejmuje władzę, wprowadzając rządy oparte na kłamstwie i manipulacji.

Moja opinia i przemyślenia

W opowieści przeplatają się ważne tematy dotyczące prawdy, fałszu, odwagi i przyjaźni. Autorka mistrzowsko przedstawia, jak kłamstwo może zatruwać rzeczywistość, ale równocześnie pokazuje siłę prawdy i odwagi w dążeniu do jej odkrycia. Podróżniczek, choć niewielki, staje się symbolem walki z niesprawiedliwością i manipulacją, przypominając, że nawet najmniejszy z nas ma w sobie siłę, by dokonać wielkiej wagi zmian.

Ilustracje Małgorzaty Masłowieckiej to prawdziwa uczta dla oka. Pełne kolorów, detali i emocji dopełniają opowieść, tworząc niezapomnianą atmosferę. Każdy rysunek oddaje charakter opisywanej krainy i jej mieszkańców, sprawiając, że czytelnik jeszcze mocniej angażuje się w opowiadaną historię. Przyznam, że jestem pod wrażeniem. 

Na uwagę zasługuje nie tylko szata graficzna, ale także piękne wydanie książeczki. Wydawnictwo Lemoniada stanęło na wysokości zadania i sprawiło, że moje dzieci wciąż na nowo chcą powracać do tej niezwykłej opowieści. 

Podsumowanie

„Podróżniczek” to nie tylko bajka dla dzieci, ale przede wszystkim lekcja życia, przypominająca o wartościach takich jak prawda, odwaga i przyjaźń. To książka, która powinna znaleźć się na półce każdego młodego czytelnika, ale także dorosłych, którzy pragną przypomnieć sobie o ważnych życiowych lekcjach. Gorąco polecam tę jakże wartościową lekturę!

Ruby nie może oglądać się za siebie. Ona i inne dzieci, które przeżyły rządowy atak na Los Angeles, jadą na północ, by się przegrupować. Jest z nimi więzień: Clancy Gray, syn prezydenta i jedna z nielicznych osób, które mają takie zdolności jak ona. Tylko Ruby ma nad nim jakąkolwiek władzę, a jedno potknięcie może doprowadzić do katastrofy… Tymczasem tysięcy takich jak oni wciąż cierpią w „obozach rehabilitacyjnych”. Ruby musi ich uwolnić...

Od jakiegoś czasu nakładam wydawnictwa Egmont na polskim rynku ukazują się albumy z serii „Adaptacje literatury”, które są przeniesieniem klasycznych dzieł literackich na łamy komiksu. Jednym z takich tytułów są „Przygody Tomka Sawyera” spod pióra Marka Twaina, przy których lekturze doskonale się bawiłam jeszcze jako dziecko. 

Z każdym pokoleniem pojawiają się nowe próby adaptacji klasyków literatury do współczesnych form przekazu. Tym razem mamy przyjemność zagłębić się w komiksową wersję jednej z najbardziej cenionych powieści Marka Twaina, którą są oczywiście „Przygody Tomka Sawyera”. Tym razem za adaptację odpowiadają Caterina Mognato w roli scenarzystki oraz Danilo Loizedda, którego rysunki możemy podziwiać również w genialnej serii „W.I.T.C.H."

Od pierwszego byłam zaskoczona tym, jak dobrze ilustracje pasują do narracji Marka Twaina. Kreska Loizeddy, choć różni się od tradycyjnego stylu komiksowego, idealnie oddaje atmosferę wiejskiego życia nad rzeką Mississipi i wizualizuje przygody dwóch niepokornych chłopców. Za każdym zakrętem i na każdej stronie czai się nowa przygoda, a rysunki, pełne detali i kolorów, przyciągają wzrok i zachęcają do dalszej lektury.

Caterina Mognato zdecydowała się na adaptację, która, choć mocno skrócona, doskonale oddaje ducha oryginalnej powieści. Ważne momenty i wątki zostały zachowane, a zmiany wprowadzone do scenariusza służą przede wszystkim płynności narracji w formie komiksowej. Wszystko to sprawia, że młodsze pokolenie, które może nie miało jeszcze okazji zapoznać się z oryginalnym tekstem, dostaje możliwość zanurzenia się w świat przygód Tomka i Hucka w nieco bardziej przystępnej dla siebie formie.

Myślę jednak, że taka adaptacja nie jest wyłącznie dla dzieci. Starsi czytelnicy, którzy czują sentyment do oryginału, z pewnością docenią wysiłek włożony w przeniesienie klasyki do komiksowego świata. To świeże spojrzenie na dobrze znaną historię, które pozwala na nowo odkryć ulubione przygody chłopców z miasteczka nad Mississipi.

Myślę że komiksowa adaptacja „Przygód Tomka Sawyera” to udane połączenie klasyki literatury z nowoczesną formą przekazu. Zarówno kreska, jak i scenariusz są na najwyższym poziomie, a całość stanowi świetną propozycję dla czytelników w każdym wieku. Gorąco polecamy każdemu, kto chce na nowo odkryć doskonale znaną już historię. Powieść graficzna tym razem ani odrobinę nie zawodzi.