Rezultaty wyszukiwania dla: Star Wars

Nowa seria ze świata Gwiezdnych Wojen oryginalnie wydawana przez Marvela od 2021 roku. Akcja opowieści rozgrywa się około trzech wieków przed wydarzeniami ukazanymi w filmach Star Wars. W galaktyce panuje pokój pod rządami Republiki Galaktycznej, którą chronią szlachetni i mądrzy rycerze Jedi.

Gdy ból staje się nie do zniesienia, budzą się demony zemsty.W starym rozpadającym się domu pod lasem zostają znalezione zwłoki mężczyzny z ustami mocno pomalowanymi szminką. Miejsce zbrodni zbroczone jest krwią.

Porywająca opowieść o poświęceniu, niezłomnej walce o miłość i życie w obliczu wojennego zła.

Druga Wojna Światowa to temat trudny, szczególnie kiedy wspominamy prześladowania Żydów. W tym właśnie okresie Natalia Thiel umieściła akcję swojej powieści „Walc dla Izabeli”. Czy jednak udało jej się udźwignąć tak ciężki i wymagający temat?

Zarys fabuły

Piękna, młoda, wychowana w świecie luksusu Izabela Langer poznaje beztroski smak miłości. Jej ukochany to młody pianista żydowskiego pochodzenia, Jakub Abramowicz. Jednak niedługo potym, gdy zaczynają się spotykać, wybucha wojna. Ona pół Niemka, pół Polka, może liczyć na specjalne względy i dobre traktowanie. Jakuba jednak ma szansę spotkać los gorszy od śmierci. Czy ich uczucie przetrwa w tak trudnej sytuacji i przede wszystkim, czy obydwoje przeżyją?  

Moja opinia i przemyślenia

Historia Izabeli jest ciekawa i wzruszająca. Napisana została plastycznie i z dbałością o szczegóły. W powieści pojawia się wiele skrajnych, kontrastujących ze sobą emocji. Są w niej kiełkująca miłość, tęsknota, strach, determinacja i wola walki. Przez całą lekturę czytelnikowi towarzyszy niezwykły nastrój. Pisarce świetnie udało się oddać drugowojenny klimat, co zdecydowanie nie jest rzeczą łatwą. 

Książka pisana jest w formie wspomnień starszej już bohaterki, która po wielu latach powraca w rodzinne strony, by odzyskać należący niegdyś do jej mamy fortepian. Odnajduje jednak znacznie więcej, niż mogłaby się kiedykolwiek spodziewać. Myślę, że to ciekawy zabieg, który zdecydowanie przysłużył się całej powieści (choć odrobinę przywodzi mi na myśl filmowego Titanica). Gdy we wrześniu na Warszawę spadają pierwsze bomby, zmienia się cały świat i nic już nigdy nie będzie w nim takie samo. 

Podsumowanie

„Walc dla Izabeli” to ciekawa, świetnie napisana i niezwykle przejmująca książka obyczajowo-historyczna. Sprawia, że zaczynamy zastanawiać się nie tylko nad przeszłością naszego kraju, ale i nad własnym, teraźniejszym życiem. Obok lektury nie sposób przejść obojętnie. Wyraźnie też widać, jak wiele pracy i serca w swoją książkę włożyła Natalia Thiel. Nic dziwnego, że tytuł spotkał się z tak dobrym odbiorem przez Internautów. To jeden z tych tytułów które zdecydowanie warto przeczytać, nawet jeżeli nie jest się czytelnikiem zainteresowanym tematem Drugiej Wojny Światowej. Polecam! 

Cykl powieści graficznych dedykowany młodym czytelnikom, poruszający ważne tematy społeczne. Składają się na niego pojedyncze albumy poświęcone nastoletnim bohaterom znanym z komiksów DC. Świat oglądany oczami młodych ludzi nie zawsze jest pięknym i przyjaznym miejscem, a problemy, z którymi przyjdzie zmierzyć się bohaterom, przerosłyby niejednego dorosłego. Na szczęście w ich życiu nie zabraknie również miejsca na przyjaźń, radość czy szalone przygody. 

Nie ma nic gorszego na świecie niż furia porzuconej kobiety.

Istnieją dziesiątki sposobów, by się zabić. Przez 32 lata służby w bostońskiej policji detektyw Frankie Loomis poznała je wszystkie. Kiedy jednak zaczyna badać sprawę tragicznego upadku młodej dziewczyny z balkonu apartamentowca, instynkt natychmiast podpowiada jej, że to nie było samobójstwo.

„Zaczęła wygasać otwarta wrogość wobec Niemców, którzy z dnia na dzień stali się zbawcami cywilizowanego świata, ponieważ wykrzewiali z niego jeszcze bardziej znienawidzony komunizm.”

Lubię sięgać po książki przedstawiające, jak mogłaby się potoczyć historia, gdyby elementy wejściowe uległy zmianie, doszły lub nie do skutku. Mam wrażenie, że wówczas jeszcze lepiej rozumie się, co faktycznie się wydarzyło. Dostrzega punkty zwrotne, z innego ujęcia wchodzi w analizę przyczyn i skutków. Ciekawie uczestniczy się w lekcjach przeobrażonej w fikcję historii, intrygującej grze, w co by było, gdyby. Jednak mnie nie opuszcza wrażenie, że bez względu na splot znaczących zdarzeń, ludzkość i tak podąża tropem mrocznych cech swojego gatunku.

W „Ostatecznym rozwiązaniu” wchodzimy w zdarzenia z ósmego listopada tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku. Do skutku dochodzi, przygotowywany od wielu miesięcy, przez stolarza Georgea Elsera, zamach bombowy. Ginie wówczas elita Trzeciej Rzeszy. Europa tylko początkowo może odetchnąć, że bestii nazizmu ukręcono łeb. Niestety, jak to w polityce bywa, pod oficjalnymi i jawnymi warstwami koncepcji na bieg historii, ukrywają się tajne i spiskowe strategie, o rażącej i bezwzględnej sile, poza honorem i zasadami.

Szalenie dobrze czytało mi się pierwszą część powieści, całkowicie w moim stylu, rewelacyjnie rozłożone napięcie, a dodatkowo wplecenie zaskakującego składnika przeobrażającego znaczenie i wydźwięk incydentu. Ciekawie wbiłam się również w partię przybliżającą zasady funkcjonowania polskiego rządu na uchodźstwie, pospiesznej i niebezpiecznej ucieczki z Francji, kraju szybko poddającemu się faszystowskiej propagandzie, akceptującego funkcję poligonu doświadczalnego dla Niemców. W trzeciej odsłonie chętnie wchodziłam w rozważania Besta o tym, co czeka stary kontynent przy celnie i sprawnie realizowanej wygórowanej ambicjonalnie polityce Heinricha Himmlera, szefa tajnej policji, stawiającego na rozrastający się aparat terroru i eksterminację Żydów.

Kolejne części poznawałam mniej entuzjastycznie, spodziewałam się bardziej spektakularnych przewrotów w przebiegu historii, większego odejścia fikcji od faktów, głębszego zamieszania w politycznym kotle. Sensacyjne nuty tajnych operacji, o ogromnym znaczeniu z punktu widzenia ludzkości, odpowiadały mi, lecz z rozdziału na rozdział łapałam się na tym, że nie kręcą mnie tak, jak bym chciała. Momentami wkradało się nawet znudzenie, a przecież działy się ważne rzeczy. Porucznika Jana Kozielewskiego atrakcyjnie przedstawiono, zdobył moją sympatię, choć niekiedy drażnił infantylizmem i idealizmem. Niemniej, taki obraz młodego człowieka był potrzebny, żeby podkreślić cechy osobowości, dostosowania do okoliczności i wyścigu z czasem. Zakończenie zaskakujące, nie spodziewałam się takiego rozwiązania dziejów Europy, a nawet świata, a także losu kluczowej postaci, spodobały mi się przesłania.

Jeśli lubicie klimaty alternatywnych historii Trzeciej Rzeszy, wskazuję powieść Roberta Harrisa „Vaterland”, tam także sporo nawiązań do wydarzeń, miejsc i postaci historycznych, to barwna i sugestywna wizja europejskiej rzeczywistości lat sześćdziesiątych, w której wciąż funkcjonuje Adolf Hitler.

Fabularna gra akcji „Horizon Zero Dawn” po premierze w 2017 r. szturmem zdobyła serca graczy i krytyków. Wizja świata dalekiej przyszłości po globalnej katastrofie zapewniła twórcom ze studia Guerrilla Games wiele branżowych nagród i rzesze oddanych fanów domagających się kontynuacji.